#: locale=el ## Action ### URL WebFrame_198A3B12_1666_89B6_41B5_4C2585EFD00E.url = https://www.google.com/maps/embed?pb=!1m14!1m12!1m3!1d2152.8285266246917!2d20.186162280046986!3d39.19700905807577!2m3!1f0!2f0!3f0!3m2!1i1024!2i768!4f13.1!5e1!3m2!1sel!2sgr!4v1700201510831!5m2!1sel!2sgr LinkBehaviour_EB9A69AE_FA81_E3CA_41EB_CF6A13B47425.source = //www.youtube.com/embed/Hvx6NykFl8w ## Hotspot ### Tooltip HotspotPanoramaOverlayArea_9E8128F4_DF5F_A50E_41C4_6FC466BD2AA5.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 1 HotspotPanoramaOverlayArea_899E269B_D8A9_AD3A_41A7_8B7D4CDAFDB2.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 10 HotspotPanoramaOverlayArea_86F14298_D8DE_6506_41D0_D7187910B3DC.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 10 HotspotPanoramaOverlayArea_8481AACC_D8DA_E51E_41D5_800BAC30319E.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 11 HotspotPanoramaOverlayArea_8FBF8597_D8AA_6F0A_41D5_6623600B8808.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 12 HotspotPanoramaOverlayArea_865216DB_D8DA_AD3A_41E0_1828B6D9AEEB.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 12 HotspotPanoramaOverlayArea_88F6F492_D8A9_ED05_41E2_16FDD6B11D35.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 12 HotspotPanoramaOverlayArea_8222162F_D8EA_ED1B_41D3_A4AD29673AA7.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 13 HotspotPanoramaOverlayArea_878708B0_D8DB_E505_41E7_F4B2E47B591D.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 13 HotspotPanoramaOverlayArea_827A6669_D8EA_ED06_41D0_F1189865113E.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 14 HotspotPanoramaOverlayArea_87BD6921_D8D9_A706_41C2_D85831D15AFD.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 14 HotspotPanoramaOverlayArea_82833461_D8EB_ED07_41D1_E9BAE617C392.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 15 HotspotPanoramaOverlayArea_819D9D94_D8EE_9F0E_41C8_A292D55604F4.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 15 HotspotPanoramaOverlayArea_82E3241E_D8E9_AD3A_41EA_FB119D74F368.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 16 HotspotPanoramaOverlayArea_94626A80_D8A6_E506_41E6_9482030D34E7.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 2 HotspotPanoramaOverlayArea_9A0038C8_DF5A_6505_41BD_0EE2A095D6E3.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 2 HotspotPanoramaOverlayArea_968729BD_D8AA_E77E_41C5_B8B632985546.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 3 HotspotPanoramaOverlayArea_9DF6620C_DF5E_651D_41D6_8D2BEFF87F26.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 3 HotspotPanoramaOverlayArea_96B9FB0B_D8A6_9B1B_41D8_8A95833056C5.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 4 HotspotPanoramaOverlayArea_951F2EF6_D8A7_BD0A_41AB_20A2C23AAC34.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 4 HotspotPanoramaOverlayArea_8C266A85_D8A9_A50F_41B2_60DEB0167975.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 5 HotspotPanoramaOverlayArea_900D70C6_D8AB_A50A_41D8_EFE7F59FB901.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 5 HotspotPanoramaOverlayArea_8F1D52FD_D8AE_6AFE_41AF_2D75425C7229.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 6 HotspotPanoramaOverlayArea_90445FE5_D8A7_FB0E_41E4_BD9FA127940D.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 6 HotspotPanoramaOverlayArea_8F2BB6F6_D8AE_AD0A_4194_C17991173D1E.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 7 HotspotPanoramaOverlayArea_8DDFEC75_D8AA_7D0E_41AF_32FFFD8A42D1.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 7 HotspotPanoramaOverlayArea_87104B02_D8DA_9B0A_41BD_29E08D99664A.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 8 HotspotPanoramaOverlayArea_88BF68C1_D8AF_A506_41CD_DA40D0001040.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 8 HotspotPanoramaOverlayArea_8905BF6E_D8AA_BB1A_41C7_1F07AE600BEF.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 8 HotspotPanoramaOverlayArea_8AF1212C_D8D9_A71E_41CC_A1DFFCDFB1A0.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 9 HotspotPanoramaOverlayArea_8917B961_D8AA_A707_41DF_7EB18F21341A.toolTip = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 9 ## Media ### Audio audiores_F12BCB4A_C817_AF6A_41DC_30C84B3F3577.mp3Url = media/audio_E7AFD6E0_C80B_B957_41DF_3D3183E9CDBF_el.mp3 ### Title photo_86841CAD_D8A6_9D1E_41A2_3428C8FDDEFF.label = 1 photo_912EA89E_D8BB_A53A_41CC_A58A6F2E1CB8.label = 1-2 photo_BCCB4D46_D8E6_FF0D_41DE_DCB4EBED8FCC.label = 2 photo_9347EEF9_DF5A_9D06_41E2_23D23B81387F.label = 2-1 photo_808655AD_D8DF_AF1E_41C2_F00536A09ED4.label = 3 photo_8FF89A53_D8A6_650A_41C4_F1C519311231.label = 6 photo_8DD584B3_D8BB_AD0A_41E5_E0BE7C7B0393.label = 7 photo_973F4B23_D8AA_7B0A_41BC_5F0600B02575.label = _DSC8716 photo_8D99AAA1_D8AA_6506_4167_68F9C0E30790.label = _DSC8948 photo_B5C6C699_D8FE_AD06_41E1_427683B935F0.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 1 panorama_E7757973_DF7A_A70B_41E4_3E8359264ECC.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 1 panorama_E12387FA_DF7A_AB05_41E4_3CCE92A25E98.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 10 photo_B5C0269D_D8FE_AD3E_41B3_A9976A7F9911.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 10 panorama_E123E479_DF7A_ED07_41C3_8DB02B4347B4.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 11 photo_B5C0669D_D8FE_AD3E_41A4_94DE8C2D3D77.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 11 panorama_E123D0C0_DF7A_A505_41C0_57021C686812.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 12 panorama_E123FBD5_DF7A_7B0E_41C8_C8359E112505.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 13 panorama_E12375E3_DF79_AF0B_41E9_4217E7BF6110.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 14 panorama_E123000C_DF79_E51E_41D8_0442795ECE51.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 15 panorama_E1232C92_DF79_9D0A_41E2_787F4739D3EB.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 16 panorama_E122FBF7_DF7A_9B0B_41E8_F41014259A22.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 2 photo_B5C1369A_D8FE_AD3A_41C9_1C2325943969.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 2 photo_B5C1669A_D8FE_AD3A_41DE_982FA1459CB9.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 3 panorama_E122E7E3_DF7A_AB0B_41C0_0F368E6D6A77.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 3 panorama_E123D28C_DF7A_651E_41EA_451AE8E4C06A.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 4 photo_B5C1669B_D8FE_AD3A_41E5_9F479676747E.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 4 photo_B5C1569B_D8FE_AD3A_41EB_2EA281795D17.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 5 panorama_E122DEBC_DF7B_BD7E_41D6_AB3BEA791574.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 5 photo_B5C1B69C_D8FE_AD3E_41AA_D71163F79410.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 6 panorama_E12248A6_DF7B_E50D_41DF_EA5C517FA332.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 6 photo_B5C1469B_D8FE_AD3A_41E1_71CEA840CE5D.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 7 panorama_E122B38F_DF7B_AB1A_41EA_0F9EB872D8C0.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 7 photo_B5C1F69C_D8FE_AD3E_41E6_E5411473873A.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 8 panorama_E123820B_DF7A_651A_41E3_8E69DA93F8C8.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 8 photo_B5C1C69C_D8FE_AD3E_41D4_D275EF569C9C.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 9 panorama_E1239D11_DF7A_9F06_41E4_9C820574E803.label = Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου - 9 album_B5CB3693_D8FE_AD0A_41EA_6B94747B75CC.label = Φωτογραφικό υλικό - Παραδοσιακός οικισμός ΓαΙου ## Popup ### Body htmlText_854797E8_D8DA_6B06_41EB_48A2195CE8D8.html =
Βρίσκεται στο κέντρο της ομώνυμης πλατείας στο Γάιο, η οποία κάποτε αποτελούσε ξεχωριστή νησίδα που σιγά-σιγά με επιχώσεις –φυσικές και τεχνητές- πήρε τη σημερινή της μορφή γύρω στα 1800. Σε χάρτη που βρίσκεται στο Αρχειοφυλακείο Παξών φαίνεται η λοτζία (καμάρα) που δηλώνει ότι πρέπει να προϋπήρχε άλλο κτίσμα, ναός πάνω στο οποίο χτίστηκε η σημερινή εκκλησία ή σύνδεση με τη νησίδα με γέφυρα. Ανακαινίστηκε το 1737 και υπήρξε μητρόπολη μέχρι το 1916. Το καμπαναριό της χτίστηκε μετά το 1847. Στη δεξιά της πλευρά εξωτερικά έχει ένθετο πάνω από την πόρτα ένα ρωμαϊκό ρολόι. Το 1848 έλαβε χώρα μέσα σε αυτήν την εκκλησία η εκλογή του Επισκόπου Διονυσίου. Το 1982 έπαθε μεγάλες ζημιές από τα νερά χειμάρρου που πέρασαν μέσα από την εκκλησία καταστρέφοντας πολλές εικόνες. Επισκευάστηκε και τοποθετήθηκε νέο τέμπλο.
htmlText_916465C6_D8BB_AF0A_41EB_3EA00C6BC98C.html =
Η αίθουσα Δημοτικού συμβουλίου στεγάζεται στο πρώην Δημοτικό σχολείο που χτίστηκε το 1906 από τον Ανδρέα Συγγρό μετά από προτροπή του τότε Υπουργού Παιδείας Θεόδωρου Βελλιανίτη, παξινής καταγωγής. Πρόκειται για κτίριο ορθογωνικής διατομής με πλήθος νεοκλασσικών αρχιτεκτονικών στοιχείων με διαστάσεις 15,70 Χ 10μ. Το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον εστιάζεται στη συμμετρική διάταξη των ανοιγμάτων (παράθυρα) με τους κατακόρυφους πεσσούς, στις τραβηχτές κορνίζες και το τριγωνικό άετωμα πάνω από την κύρια είσοδο. Η επικάλυψη της στέγης έχει γίνει με κεραμίδια και ακροκέραμα στην κύρια όψη. Δίπλα στο κυρίως κτίριο υπάρχει αυλή και στο πίσω μέρος υπάρχει επιβλητική είσοδος αποτελούμενη από πέτρινες κολώνες και τριγωνικό αέτωμα και μια μεγάλη καγκελόπορτα. Έχει χαρακτηριστεί ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο και Έργο τέχνης.
htmlText_9D63914B_DF59_A71B_41D4_754D965302A1.html =
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά ακολούθησε στρατιωτική καριέρα φτάνοντας μέχρι τον βαθμό του αντιστράτηγου. Διακρίθηκε στους πολέμους του 1912-1922 (στη Μικρά Ασία είχε συλληφθεί αιχμάλωτος) και 1940-1941. Συνέβαλε στην ίδρυση του Ιατρείου και της Βιβλιοθήκης Παξών-Κ.Ι.Π. (1951) και χρημάτισε πρόεδρος της «Ενώσεως Παξίων». Άριστος χειριστής του λόγου και της πένας δημοσίευσε σε εφημερίδες και περιοδικά εργασίες του με λογοτεχνική και ιστορική αξία.
Η προτομή κατασκευάστηκε με τη φροντίδα και τη δαπάνη της συζύγου του Ουρανίας και προοριζόταν από αυτήν αρχικά να τοποθετηθεί στον τάφο του στο νεκροταφείο των Αγίων Αποστόλων στο Γάιο. Όμως το συμβούλιο της Ενώσεως Παξίων και η γενική συνέλευση αυτής είχε τη γνώμη η προτομή να τοποθετηθεί σε δημόσιο χώρο ως αναγνώριση των ευεργεσιών του στρατηγού Μακρή προς το νησί μας σε όλη τη διάρκεια της ζωής του μέχρι την τελευταία του πνοή. Έτσι η χήρα του μετεβίβασε δωρεά στην κοινότητα Γαΐου εδαφικό χώρο στην τοποθεσία Γιαννά, ο οποίος μετατράπηκε σε αλσύλιο για την τοποθέτηση της προτομής, της οποίας τα αποκαλυπτήρια έγιναν την 17η Ιουλίου 1977.
htmlText_95A2EAC9_D8A9_E506_41CD_11A5786D1B8B.html =
Τα ιστορικά γεγονότα: Στις 24 Μαΐου 1821 ξεκίνησε η πολιορκία της Ναυπάκτου με τους Τούρκους περιορισμένους στην καλά οχυρωμένη ακρόπολη. Μετά από αποτυχημένη έφοδο από την ξηρά (10 Ιουνίου 1821) ο Γεώργιος Μιριαλής, ο Σπετσιώτης υποπλοίαρχος της ναβέτας του Μπόταση, μετασχημάτισε σε πυρπολικό ένα από τα μικρά πλοία, χωρίς όμως τις γνώσεις του Καλαφάτη και του Πατατούκου, απλώς τοποθέτησε στο πλοίο καυστικές ύλες. Αναζητήθηκε πηδαλιούχος για το πυρπολικό· από τους 800 ναύτες που υπηρετούσαν στην ελληνική μοίρα, προσφέρθηκε μόνο ένας 25χρονος νέος, γνωστός ως Γεώργιος Παξινός, ο οποίος υπηρετούσε στο πλοίο «Σύμμαχοι» της Λασκαρίνης Πούπλη (Μπουμπουλίνας) με πλοίαρχο τον Νικόλαο Ορλώφ. Όταν ρωτήθηκε για την αμοιβή που επιθυμούσε να λάβει, κατά τη μαρτυρία του Μπόταση «[...] μειδιών δε και φαιδρώ τω προσώπω απεκρίθη ούτος: Δε θέλω τώρα τίποτε· εάν δε δώση ο Θεός κ’ επιτύχω, τότε θα σας πάρω δέκα τάλλαρα, για να κάμω έν χάρισμα της αραβωνιαστικής μου». Ο Ανεμογιάννης επιβιβάστηκε στο πυρπολικό ως πηδαλιούχος, συνοδευόμενος από τον Μιριαλή, μαζί με κωπηλάτες στη συρόμενη λέμβο που μετέφερε το πυρ. Ο ούριος άνεμος βοήθησε το πυρπολικό, που πλησίασε τον οθωμανικό στόλο που προστατευόταν στη Ναύπακτο. Έγιναν όμως αντιληπτοί από τους Τούρκους και άρχισαν πυροβολισμοί από το φρούριο και από τα τουρκικά πλοία. Ο Μιριαλής βιάστηκε να βάλει φωτιά, έκοψε το σχοινί και κάλεσε τον Ανεμογιάννη να πέσει στη θάλασσα, για να σώσει τον εαυτό του· σε αυτή την περίπτωση το σκάφος θα καιγόταν χωρίς αποτέλεσμα. Ο Ανεμογιάννης προσπαθούσε να το προσκολλήσει στα τουρκικά πλοία και όταν οι φλόγες έκαψαν τα ιστία, αυτός συνέχισε την προσπάθεια με το πηδάλιο και όταν οι φλόγες τύλιξαν το κατάστρωμα. καθοδηγούσε το πηδάλιο από τα παραξάρτια με το παλάγκο, μέχρι που αναγκάστηκε να πέσει στη θάλασσα και από εκεί κρατώντας το παλάγκο δεν σταμάτησε να παλεύει έχοντας μόνο το κεφάλι του έξω από το νερό. Τα τελευταία λόγια του πυρπολητή από γραπτή μαρτυρία του Ιωάννη Αθανασόπουλου, συμπολεμιστή του Παξινού, «[...] Ελευθερία ζητάτε μωρ’ αδέλφια, κι εγώ διά την πίστιν μας θέλ’ αποθάνω πρώτος, μα την χρυσή πατρίδα μας, αν δεν μας καή ο φλόκος». Οι Τούρκοι πλησίασαν, απώθησαν το πυρπολικό και συνέλαβαν τον Ανεμογιάννη. Οι Έλληνες πλοίαρχοι προσπάθησαν να τον σώσουν με χρηματικά ανταλλάγματα ή με ανταλλαγή αιχμαλώτων, αλλά οι Τούρκοι τον ανασκολόπισαν, τον σούβλισαν ζωντανό και κρέμασαν το κορμί του για μέρες στο φρούριο σαν «φλάμπουρο της βαρβαρότητάς τους». Ακολούθησε ένας έρανος στα ελληνικά πληρώματα, για να δοθεί αποζημίωση στην αρραβωνιαστικιά του, η οποία όμως ουδέποτε έλαβε αυτά τα χρήματα, καθώς οι περιπέτειες στις οποίες είχε εισέλθει το έθνος, δεν έδωσαν την ευκαιρία της εκπλήρωσης αυτού του καθήκοντος. Ο Φιλήμων παρομοιάζει τον Ανεμογιάννη με τον Κυνέγειρο, ενώ ο Φωτιάδης τον συγκρίνει με τον Αθανάσιο Διάκο.
Αναγνώριση και προβολή: Αξιοσημείωτη υπήρξε η προσπάθεια των συμπατριωτών του γενναίου πυρπολητή, πολλά χρόνια αργότερα, να αποτίσουν φόρο τιμής στον συντοπίτη ήρωά τους με
α) την προσθήκη του ονόματός του στη «στήλη πεσόντων εις τους εθνικούς αγώνας», τα αποκαλυπτήρια της οποίας, στην κεντρική πλατεία του Γαΐου, έγιναν τον Οκτώβριο του 1931
β) ονοματοδοσία του δρόμου της προκυμαίας στον Γάιο, ως τον Γιαννά, σε «οδό Πυρπολητή Ανεμογιάννη».
Γ) την τοποθέτηση στην είσοδο του λιμανιού του Γαΐου Παξών του ορειχάλκινου ανδριάντα του (ύψους 2,5μ.) σε ειδικό βάθρο πάνω στο οποίο τοποθετήθηκε και μια χάλκινη επιγραφή με τα τελευταία λόγια του ήρωα (4 Σεπτεμβρίου 1966), που στοίχισε 100.000δρχ. και τη συγκέντρωση των οποίων ανέλαβε ειδική επιτροπή. Η φιλοτέχνηση του ανδριάντα ανατέθηκε στον γνωστό γλύπτη Νικόλα (Νικόλαος Παυλόπουλος) και η χύτευσή του έγινε στο 301 Στρατιωτικό Εργοστάσιο Βάσεως.
Έγιναν επανειλημμένες προτάσεις - χωρίς ποτέ, ωστόσο, να βρουν ανταπόκριση - να δοθεί το όνομά του σε ένα από τα υποβρύχια της χώρας μας και να χρησιμοποιηθεί από το Ταχυδρομικό Γραφείο Παξών ειδική αναμνηστική φιλοτελική σφραγίδα. Οι κάτοικοι της Ναυπάκτου τοποθέτησαν μαρμάρινη πλάκα στο φρούριο της Ναυπάκτου (1930), στην οποία αναγράφεται: «ΕΙΣ ΑΙΩΝΙΑΝ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ΠΥΡΠΟΛΗΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΞΙΝΟΥ ΑΝΕΜΟΓΙΑΝΝΗ. Αγωνισθείς να κάψη τον Τουρκικόν στόλον προ της Ναυπάκτου συνελήφθη και εψήθη ζων επί του Φρουρίου την 10ην Ιουνίου 1821». Και στις 9 Ιουλίου 1972, έγιναν τα αποκαλυπτήρια ανδριάντα ορειχάλκινου, όμοιου με εκείνου των Παξών του γλύπτη Νικόλα, στην έπαλξη του κάστρου της Ναυπάκτου (πήρε την ονομασία: Τάπια του Ανεμογιάννη) κι έδωσαν στον πεζόδρομο στην παραλιακή οδό, που βρίσκεται στον δυτικό βραχίονα του λιμανιού, την ονομασία «οδός Γεωργίου Παξινού Ανεμογιάννη».
htmlText_89C188CB_D8A6_A51A_41E6_7DA406EED087.html =
Το 1926 ορίζεται με υπουργική απόφαση επιτροπή για τη συλλογή εράνων για την ανέγερση αναθηματικής στήλης στην πλατεία της Αναλήψεως στο Γάιο υπέρ των παξινών πεσόντων κατά τους εθνικούς πολέμους 1912-1922. Η επιτροπή απευθύνθηκε για τη συγκέντρωση του απαιτούμενου ποσού σε όλους τους Παξινούς και τους απανταχού παρεπιδημούντες. Η παραγγελία έγινε στον γλύπτη Ε. Μαυρουδή και τις εργασίες παρακολούθησαν οι κ. Θωμάς Βελλιανίτης, Διευθυντής Τοπ. Αυτοδιοίκησης Υπουργείου Εσωτερικών, Κωνστ. Μακρής, αντισυνταγματάρχης πεζικού και ο Σπύρος Χ. Γούλιος, υπάλληλος Αγγλικής Πρεσβείας. Η στήλη έχει ύψος 4.25μ. και παριστά στη μία όψη την Ελλάδα/Νίκη, που κρατά στο χέρι της στεφάνι από δάφνη και πάνω από αυτή γραμμένες οι χρονολογίες 1912-1922. Στην άλλη όψη αναγράφονται τα ονόματα των πεσόντων. Στην ανατολική πρόσοψη και πάνω από τη Νίκη είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα το όνομα του πυρπολητή, Γεωργίου Ανεμογιάννη. Η στήλη έφτασε στο νησί με το ατμόπλοιο «Πέτρος» και τοποθετήθηκε από τον τεχνίτη Παναγιώτη Σκαρή στην πλατεία. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν τις 18 Οκτωβρίου 1931.
htmlText_8E17BA7A_D8AA_65FA_41E0_004B8AD29B0C.html =
Το Λαογραφικό Μουσείο ιδρύθηκε το 1996 από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Παξών με σκοπό τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού και τη δημιουργία ενός κυττάρου για την εξέλιξή της στο μέλλον. Ως το 1998 στεγαζόταν στον α΄ όροφο του διατηρητέου κτιρίου του Ενετικού και μετέπειτα Αγγλικού Κυβερνείου, που βρίσκεται στη βορεινή πλευρά του λιμανιού του Γαΐου. Τώρα στεγάζεται στο νεοκλασικό κτίριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου (κτίσμα του 1906) στην άλλη πλευρά του Γαΐου που παραχωρήθηκε στον Πολιτιστικό Σύλλογο Παξών γι’ αυτό το σκοπό από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Στην αυλή μπορεί κανείς να δει τμήματα παλιών ελαιουργείων, δοχεία μέτρησης λαδιού ,πέτρινα αντικείμενα χρήσης. Στην πρώτη αίθουσα και δεξιά της κεντρικής εισόδου υπάρχουν απολιθώματα, προϊστορικά εργαλεία, κλασικοί αμφορείς και σκεύη, όπλα ενετικά και νεώτερα, νομίσματα διαφόρων εποχών και εργαλεία. Προχωρώντας ο επισκέπτης παίρνει μια ιδέα για τον τρόπο ζωής, τις ευκολίες κάποιας εποχής, μια πλούσια συλλογή ρούχων και εσωρούχων, το τετρακοσίων χρόνων κρεβάτι με τα αναπαυσόλια, καθώς και την κούνια του μωρού και διάφορα άλλα γυναικεία αξεσουάρ. Στην αίθουσα διαμορφωμένη ως κουζίνα εποχής ο επισκέπτης αντικρίζει διαφόρων ειδών λαδοφωτιές, πήλινα πιάτα (γαριτσιώτικα), παλάντζες κρεμασμένες από το ταβάνι, οκάδες, λίτρες, χαλκώματα στον τοίχο, τη φωτιά έτοιμη να δεχτεί το τσουκάλι και το τραπέζι στρωμένο να καρτερεί τη νοικοκυρά να σερβίρει.
Στην αίθουσα αριστερά της κεντρικής εισόδου, που σήμερα λειτουργεί ως Δημοτική πινακοθήκη, ο επισκέπτης μπορεί να δει ένα από τα σπάνια πρωτότυπα του σπουδαιότερου βιβλίου που γράφτηκε ποτέ για τους Παξούς: πρόκειται για έργο που έγραψε ο Αρχιδούκας της Αυστρίας Λουδοβίκος Σαλβατόρ στα τέλη του 19ου αιώνα, το μετέφρασε ο γιατρός Αναστάσιος Μητσιάλης (Ντάτσολος), ενώ η σύγχρονη μετάφραση στα αγγλικά έγινε από τη μελετήτρια Μαργαρίτα Luzzatto, που έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στους Παξούς.
htmlText_87FD44B0_D8E6_AD06_41C5_5282B6353F83.html =
Χτίστηκε από τους Άγγλους στις αρχές του 19ου αιώνα και χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του Τοποτηρητή. Μπροστά υπάρχει μικρός κήπος στον οποίο εισέρχεται κάποιος από τον παραλιακό δρόμο μέσω μιας κιγκλιδωτής εισόδου που στέκεται σε δυο λίθινες στήλες. Ο κήπος περιβάλλεται από καγκελωτό τείχος.
Δύο κλίμακες με κομψά σιδερένια κάγκελα οδηγούν στο πρώτο από τα τρία πατώματα. Στην πρόσοψη υπάρχουν πέντε παράθυρα ενώ στο μεσαίο παράθυρο του τρίτου πατώματος υπάρχει σιδερένιος εξώστης. Έχει και στις δύο πλευρές ψηλά αετώματα με ένα παράθυρο το καθένα που συνδέονται μεταξύ τους με τείχος από τρία πλίνθινα τόξα. Στα πλάγια υπάρχει τέταρτο πάτωμα που δημιουργείται από τα αετώματα. Προς τα πίσω υπάρχει στενός δρόμος στρωμένος με λιθάρια και μέσω μιας γέφυρας περνάμε στο μικρό περιτειχισμένο κηπάριο.
Μέχρι το 1955 χρησιμοποιούνταν ως υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας και στη συνέχεια πουλήθηκε στον Γεώργιο Θ. Λύχνο στους κληρονόμους του οποίου ανήκει μέχρι σήμερα. Στο μεταξύ λειτούργησε και ως ξενοδοχείο με καταπληκτική θέα στο νησάκι του Αγίου Νικολάου, γνωστό στο εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό. Η διακόσμηση αλλά και η καθαριότητα θύμιζαν Ευρώπη- εξοπλισμένο με 30 κρεβάτια, χαλιά και καινούρια έπιπλα. Στον πρώτο όροφο υπήρχε σάλα-αναγνωστήριο και ένα μικρό μπαρ, έκθεση με διάφορα έργα και χειροτεχνίες λαϊκής τέχνης των Παξών (χαλιά, τσάντες, δαντέλες, κεντήματα, υφαντά) προς πώληση. Για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα φιλοξένησε και το Λιμεναρχείο.
Ιστορικά διατηρητέα μνημεία θεωρούνται και τα βοτσαλωτά καλντερίμια γύρω από το Ενετικό Κυβερνείο διότι αποτελούν μοναδικά δείγματα μορφολογίας των καντουνιών (στενών δρομίσκων) των αρχών του 19ου αιώνα.
htmlText_9131B976_D8A6_670D_41E1_1BEC7ACD3220.html =
Χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα (πιθανότατα 1902-1903) από ντόπιους τεχνίτες για λογαριασμό του ιατρού Αναστασίου Μητσιάλη (Ντάτσολος).
Αποτελείται από δύο ορόφους και υπόγειο. Στον κάθε όροφο υπάρχουν 4 δωμάτια. Η επικοινωνία μεταξύ των ορόφων γίνεται μέσω ξύλινης κλίμακας. Στον όροφο προς τον παραλιακό δρόμο υπάρχει μπαλκόνι που στηρίζεται σε τέσσερα πέτρινα λαξευτά φουρούσια (μαρμάρινα υποστηρίγματα μπαλκονιού) και φέρει σφυρήλατο περίτεχνο σιδερένιο κιγκλίδωμα.
Το σπίτι είναι λιθόκτιστο με πέτρες που έχουν μεταφερθεί από τη δυτική πλευρά του νησιού. Αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον που το κάνει ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι οι πέτρινες φάσες γύρω από τις πόρτες και τα παράθυρά του, με στοιχεία δωρικού ρυθμού στο ισόγειο και κορινθιακού στο τελείωμα και τις παραστάδες της πόρτας.
Το χαρακτηριστικό ερυθρό χρώμα του οφείλεται σε ιδιόμορφη και ιδιαίτερη μείξη αποτελούμενη από τριμμένο κεραμίδι, κρόκο αυγού, μαλλί από τράγο και pozzolana (ηφαιστειογενές υλικό από το Βεζούβιο).
Εδώ φιλοξενήθηκε ο αυστριακός Δούκας - εξερευνητής Λουδοβίκος Σαλβατώρ που έγραψε το βιβλίο του «Παξοί και Αντίπαξοι» (1887), ενώ κατά καιρούς έχει φιλοξενήσει σημαντικές προσωπικότητες που επισκέφτηκαν το νησί. Έχει χαρακτηριστεί ως Ιστορικό Διατηρητέο μνημείο και έργο τέχνης.
htmlText_93CB5F2D_D8B9_9B1F_41A7_A28FF65CA177.html =
Δημοσιογράφος, πολιτικός και λογοτέχνης από τους Παξούς. Σε νεαρή ηλικία πήγε στη Ρωσία για σπουδές. Επέστρεψε στην Ελλάδα και ήταν ο πρώτος που γνώρισε στη χώρα μας τη ρωσική λογοτεχνία με σειρά διαλέξεών του στην Αθήνα.
Το 1895 αναμείχθηκε στην πολιτική και εξελέγη βουλευτής Παξών στις τάξεις του κόμματος του Χαρίλαου Τρικούπη. Μετά το θάνατο του Τρικούπη, προσχώρησε στο κόμμα του Δηλιγιάννη, από το οποίο όμως τελικά αποχώρησε. Το 1906 ανέλαβε τη γενική διεύθυνση των Ταχυδρομείων και Τηλεγράφων και στη συνέχεια εκλέχτηκε βουλευτής Κέρκυρας, ενώ το 1924 γίνεται υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης στην κυβέρνηση Θ.Σοφούλη. Είναι ο πρώτος που εισηγήθηκε και πέτυχε την πρόσληψη γυναικών υπαλλήλων στις τηλεπικοινωνίες, που οργάνωνε η Ελλάδα το 1916.
Αφού παραιτήθηκε από υπουργός, αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά σε δημοσιογραφικές και λογοτεχνικές ασχολίες. Διετέλεσε ανταποκριτής ρωσικών εφημερίδων, συνεργαζόμενος με μεγάλες ημερήσιες εφημερίδες της Αθήνας. Υπήρξε από τους πρώτους μεταφραστές της Ρωσικής λογοτεχνίας (δίτομη «Ιστορία» της Ρωσικής Λογοτεχνίας του Σκαρμπιτσέφσκι για την περίοδο μέχρι τον Γκόγκολ). Έγραψε ιστορικά μελετήματα (κυρίως ως διευθυντής και συνεργάτης στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια) και άρθρα στα ελληνικά, γαλλικά και αγγλικά, αλλά και διηγήματα και ποιήματα. Έργα του είναι “Η Δούκισσα της Πλακεντίας”, “Η Κόμησσα Θεοτόκη”, οι μελέτες: «Τα θέατρα και τα καφενεία επί Όθωνος», «Αι τύχαι των τελευταίων Παλαιολόγων», «Οι πρώτοι ιδρυταί της Φιλικής Εταιρείας», «Η πολιτική κατάστασις κατά το 1897». κ.ά. Έγραφε σε απλή γλώσσα, πάντα όμως στην καθαρεύουσα, με μορφή εκλαϊκευτική, γι’ αυτό και αγαπήθηκε πολύ στην εποχή του.
Τα αποκαλυπτήρια της προτομής έγιναν την 22α Νοεμβρίου 1974 και η σχετική δαπάνη καλύφθηκε από έσοδα της ένωσης Παξίων και από εισφορές των μελών της.
### Title window_9164F5C6_D8BB_AF0A_41E1_FFC45FADC5FE.title = Αίθουσα Δημοτικού συμβουλίου window_87FB24AF_D8E6_AD1A_41E7_17D8C91E91B7.title = Αγγλικό κυβερνείο - Διοικητήριο window_8541C7E8_D8DA_6B06_41D0_9656CDC6359C.title = Εκκλησία Αναλήψεως window_89C078CB_D8A6_A51A_41D2_37C8F8F4E783.title = Η αναμνηστική στήλη των πεσόντων Παξινών window_8E11DA7A_D8AA_65FA_41D2_75D2FE094C0D.title = Λαογραφικό Μουσείο window_93CD7F2C_D8B9_9B1D_41D3_B7C6875DFD20.title = Προτομή Θεόδωρου Αναστ. Βελλιανίτη window_9D61F14B_DF59_A71B_41DC_72DB267F5E40.title = Προτομή Κωνσταντίνου Μακρή window_95A0BAC9_D8A9_E506_41E5_86C52E020DCC.title = Το άγαλμα του Γ. Ανεμογιάννη window_913FC976_D8A6_670D_41E3_32B43D514003.title = Το σπίτι της Μάσσιγγας ## Skin ### Button Button_1FDDCF4A_0C0A_23FD_417A_1C14E098FDFD.label = Λίστα πανοραμάτων Button_03D37B27_0C7A_63B3_41A1_89572D8C8762.label = Πληροφορίες Button_1CA392FC_0C0A_2295_41A3_18DEA65FB6AD.label = Τοποθεσία Button_1EBF3282_0C0A_1D6D_4190_52FC7F8C00A5.label = Φωτογραφίες ### Image Image_04FF3C2C_1216_7593_41AF_91EA0BBCCE77.url = skin/Image_04FF3C2C_1216_7593_41AF_91EA0BBCCE77_el.jpg Image_946A095D_D81B_AB6E_41E1_955BDFEAC0CE.url = skin/Image_946A095D_D81B_AB6E_41E1_955BDFEAC0CE_el.jpg Image_9511127C_9B79_D2C1_41D8_D080B87BFD84.url = skin/Image_9511127C_9B79_D2C1_41D8_D080B87BFD84_el.png Image_96C63D94_D81A_ABFE_41BE_BC615B363CE6.url = skin/Image_96C63D94_D81A_ABFE_41BE_BC615B363CE6_el.png ### Label Label_0B130419_16A3_7FB3_41A4_E5F9FA0AC39B.text = Παραδοσιακός οικισμός Γαΐου ### Multiline Text HTMLText_0B1CF751_121B_B3B2_41AA_8DF6E24BB6F1.html =
Ο Γάιος (αναφερόμενος και Γάης) είναι ο μεγαλύτερος οικισμός των Παξών. Βρίσκεται στο νότιο μέρος του νησιού είναι το κεντρικό λιμάνι των Παξών και η έδρα του Δήμου Παξών.
Το λιμάνι του Γαΐου προστατεύεται από δυο νησιά, το νησί της Παναγιάς, στο οποίο βρίσκεται εκκλησία και μοναστήρι, απέναντι από το νέο λιμάνι των Παξών και το νησί του Αγίου Νικολάου, το οποίο βρίσκεται σε ιδιαίτερα μικρή απόσταση από τον Γάιο, δημιουργώντας έναν πλωτό διάδρομο ανάμεσά τους, έναν μηνίσκο, για αυτό το λόγο το βορειότερο τμήμα του λιμανιού ονομάζεται Μανέσκος.
Στο λιμάνι του Γαΐου (μέρος του οικισμού) υπάρχει μαρίνα στην οποία βρίσκουν καταφύγιο μικρά αλιευτικά αλλά και τουριστικά σκάφη, τα οποία κατά την τουριστική περίοδο πηγαίνουν τακτικά στους Αντιπάξους, αλλά και σε διαδρομές γύρω του νησιού. Στο βορειότερο τμήμα του λιμανιού, στον Μανέσκο, προσεγγίζουν μεγαλύτερα πλοία, δεδομένου ότι είναι βαθύτερο.
Στο νέο λιμάνι του Γαΐου, ένα περίπου χιλιόμετρο από το κέντρο του Γαΐου, στην άκρη του Μανέσκου, απέναντι από το νησί της Παναγιάς και από το βορειότερο τμήμα του νησιού του Αγίου Νικολάου, πιάνουν τα μεγαλύτερα πλοία που προέρχονται από Ηγουμενίτσα και Κέρκυρα.
HTMLText_3918BF37_0C06_E393_41A1_17CF0ADBAB12.html =
Λίστα πανοραμάτων
HTMLText_18123A3E_1663_8BF1_419F_B7BD72D2053B.html =
Παραδοσιακός
HTMLText_18125A3F_1663_8BEF_4196_AE566E10BAFC.html =
οικισμός Γαϊου
HTMLText_04FFCC2C_1216_7593_41A3_D345BDE131A2.html =
Πληροφοριές
Παραδοσιακού οικισμού Γαϊου
HTMLText_863DD86A_D83A_A92A_41E7_098F837FFE8D.html =
___
Φωτογραφικό υλικό:
## Tour ### Description ### Title tour.name = Paradosiakos oikismos gaios (Duplicated)